`Dag 11: Tübingen - Sigmaringen (67.1 km)

Na nog eenmaal goed het ontbijt in het dure hotel te hebben benut zijn we vertrokken uit Tü bingen. Als snel doemde de Schwabische Alpen voor ons op. Middels 'vals plat' gingen we al langzaam omhoog.

Na een tiental kilometers volgde de echte klim en de eerste zweetdruppels verschenen. Jammer dat we net alles gewassen hadden.

Eenmaal boven aangekomen waren we blij verrast met het weer en de omgeving. De thermometer gaf 25 graden aan en om ons heen vele groene bergweides en witte dorpjes.

We bleven geruime tijd op een soort plateau fietsen, dat ging erg gemakkelijk. Aan het einde van de rit kwamen we alweer de volgende rivier tegen, de Donau. In een leuk plaatsje, Sigmaringen eindigde onze dag. Op het terras in de zon hebben we een lekker lokaal biertje gedronken en daarna nog een wandeling door de stad gemaakt. Uiteindelijk besloten in het hotel te eten, waar Aad weer eens een lokale specialiteit, maultaschen heeft geprobeerd. Mmmmm, jammie!

Dag 12: Sigmaringen - Bitzenhofen (60.6 km)

Aan het begin van de ochtend een stukje de Donau naar het oosten toe gevolgd, maar al snel moesten we van de rivier afbuigen en onze weg naar het zuiden verder vervolgen.

Onderweg vele groene weides met paardenbloemen gezien. Na een korte stop ging Aad's mobiel plotseling af. Hij schrok er zo van, dat hij wilde stoppen, maar helaas, dit ging niet helemaal goed en Aad lag al voor de derde keer deze trip op de grond. Gelukkig was het telefoontje goed nieuws, want er was een ‘zimmer' voor ons gereserveerd bij iemand thuis.

Na enkele klimmetjes volgde een lange afdaling bijna helemaal tot aan de eindbestemming voor vandaag. Dit ging zo snel dat we eigenlijk wel verder door hadden kunnen fietsen, maar omdat we nou eenmaal al gereserveerd hadden zijn we toch maar gestopt.

De bodensee is vlakbij en we kunnen de Alpen al zien liggen. Allemaal besneeuwde bergtoppen!

Jammer genoeg is Bitzenhofen een klein gat waar niks te beleven is. Gelukkig is er wel een plek om wat te eten, namelijk het plaatselijke hotel, dus dat gaan we zo maar doen!

Morgen rijden we Oostenrijk in.

Dag 13: Blitzenhofen - Hohenems (74.3 km)

Vanochtend bij onze gastvrouw een heerlijk ontbijtje gehad, met roerei en kruiden uit eigen tuin. Bij het naar buiten gaan werden we overvallen door de hitte. Het was 9 uur ‘s morgens en al 21 graden in de schaduw. Dat beloofde wat.

We zijn verder afgedaald en uitgekomen bij de Bodensee. Hier heerste een echte vakantiesfeer met heel veel fietsende mensen en andere toeristen. Ontzettend veel vakantiewoningen en hotels volgden elkaar op de dorpjes liggend aan de Bodensee. We zijn er omheen gefietst en daarna terecht gekomen in Oostenrijk (op de grens met Zwitserland). Naar het zuiden toe de ‘nieuwe' Rijn gevolgd. Hier kwam de tegenwind die we eerder op de reis ook al hadden gehad in alle hevigheid weer tevoorschijn. Na een uurtje doorpeddelen kwam we op de eindbestemming voor vandaag. Een plaatsje gelegen tegen de laatste heuvels voordat de Alpen beginnen.

Het was ontzettend warm vandaag, tegen de 30 graden aan en zelfs vanavond is het nog ruim boven de 20 graden. Dat is wel wat anders dan een week geleden.

Om ons heen zien we allemaal besneeuwde bergtoppen. Morgen gaan we echt de Alpen in.

Dag 14: Hohenems - Klösterle (69.5 km)

Vannacht in de hitte moeten slapen. Het leek wel zomer! Na een lekker ontbijtje van onze gastvrouw redelijk vroeg vertrokken. Als snel merkte we dat de wind uit het zuiden was aangezet tot stormachtig.

Op de dijk naast de Rijn hebben we lopen ploeteren, soms bijna niet vooruit te komen.

En iedereen die in tegenovergesteld richting fietste ons maar uitlachten. Maarja, wij moeten naar Rome en hebben geen keus.

Gelukkig ging ons route uiteindelijk naar het oosten en hadden we er wat minder last van.

Tot aan Bludenz, ook wel de Alpenstad genoemd, was het nagenoeg vlak, maar daarna gingen we echt stijgen. Via het Klostertal gingen we de bergen in. De sneeuw kwam steeds dichterbij.

Af en toe flinke stukken moet klimmen, maar het was te doen. Onderweg op krachten gekomen met een apfle spritzle (appelsap gemengd met bruisend mineraalwater), onze nieuwe favoriete drankje.

Vooraf al bedacht dat we in Klö sterle, op ongeveer 1000 meter hoogte zouden stoppen.

Daar aangekomen was het totaal uitgestorven. Normaal een wintersportdorpje, maar nu waren alle hotels, gasthausen en pensions gesloten. Gelukkig was er wel een zimmer frei bij een particulier.

Voor avondeten weinig keus, er was alleen een Italiaan open, die er niet best uitzag, maar waar we uiteindelijk prima hebben gegeten.

Nu goed uitrusten, want morgen wacht de aller langste klim tot nu toe....

Dag 15: Klösterle - Pfunds (75.1 km)

Redelijk geslapen vannacht en we waren er vanochtend klaar voor. Onze koninginnenrit op Koninginnedag in Nederland. Het zou nog ruim 10 kilometer naar de top zijn van de Albergpas.

Het weer was wederom stralend al beloofde het op de top wel wat frisser te zijn.

Na een aantal kilometer kwamen we al tussen de sneeuw te rijden en na 5 kilometer klimmen vonden we het tijd voor een pauze. Het klinkt raar, maar we waren toen al bijna een uur omhoog aan het fietsen.

De percentages wisselende tussen de 3 en 10 %. Het tweede stuk was zwaarder dan het eerste, veel steiler en ook de wind kwam erbij. Uiteindelijk de top bereikt (1795 meter)! Trots dat we waren!

Als je dan boven komt aanfietsen en iedereen staat naar je te kijken, dan is dat wel een leuk gevoel!

Eenmaal boven even uitgerust en ons goed aangekleed voor de afdaling, inclusief helm.

Tijdens de afdaling door het bekende wintersport dorp St. Anton gekomen en uiteindelijk weer terug op 800 meter hoogte. Het afdalen was lekker, maar al gauw wachtte de volgende pas, de Reschenpas. We zijn vandaag alvast een stukje omhoog gegaan en morgen hopelijk helemaal.

De top van de Reschenpas is tevens de grens met Italië, dus helaas verlaten we morgen, na maar 3 dagen, Oostenrijk alweer.